Sürgün

II.Abdülhamit’in Yıldız Sarayı Yılları ve Selanik Sürgünü

Turan Akıncı 1952 doğumlu, doktorasını Almanya’da yapmış emekli bir işadamı. Hayatının bu döneminde de aktif olarak üretmeye devam etmiş. Son yıllarda üzerinde en çok konuşulan ve tartışılan Osmanlı Hükümdarı olan II.Abdülhamit hakkında ayrıntılı bir çalışma yapmış ve bunu bir kitap haline getirmiş. 

Kitap Remzi Kitabevi’nden 2017 yılında çıkmış, kaynakça dahil 255 sayfa. Kitaptan altını çizdiğim bilgileri okuyucu ile paylaşmak istedim. Neler olmuş neler bu sürede ;

II.Abdülhamid toplamda 33 yıl hüküm sürmüş.

Meclis kararıyla ve İstanbul dışına sürgüne gönderilen ilk padişahmış.

Kitaba ve okumaya meraklı olduğu biliniyor, özellikle polisiye romanlarına karşı özel bir ilgisi varmış, kütüphanesinin önemli bir bölümü bugün İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler bölümünde bulunuyormuş. Hatta Osmanlı Büyükelçileri kendi ülkelerinde çıkan polisiye romanları satın alır, Yıldız Sarayı’na gönderirlermiş.

19. YY padişahlarının hepsi gibi II.Abdülhamit de opera, tiyatro ve müziğe çok meraklıymış ve Yıldız Sarayı içinde bir tiyatro yaptırmış, bununla beraber Hünkar’ın at, silah ve kuşlara merakı da varmış.

Abdülhamit’in iyi bir marangoz olduğu ve sarayda kullanılan bir çok mobilyayı bizzat yaptığı kaynaklarda belirtiliyormuş.

Hünkar özellikle Türk devlet okullarından ve Mülkiye’den birincilikle mezun olanları saraya alır ve hizmetinden faydalanırmış, bu kişiler başarılı olduklarında önleri açık olurmuş.

Vesveseli ve kuruntulu olan padişah saray çalışanlarının fotoğraflı dosyasını (o dönemde) bulundururmuş.

Hünkar cuma selamlığı dışında saraydan pek çıkmazmış.

Sarayda öğle yemekleri saat 11’de, akşam yemekleri saat 17’de yenirmiş.

Kahve içmeyi seven hükümdar bazen günde 6-7 kahve içtiği olurmuş, içtiği kahve de Yemen kahvesi olup sade pişirilirmiş. Bazen kahvenin yanında sigara da içtiği olurmuş.

Padişah devlet işleri için başkatip, ikinci katip ve nöbetçi mabeynler dışında kimseyle pek görüşmezmiş.

İsmet Bey, her akşam yatmadan önce hünkara kitap okurmuş.

II.Abdülhamit berberine traş olmasına rağmen, sakalını mutlaka kendisi keser ve boyarmış.

Selanik’e sürgüne gönderilirken korumasını sağlayan ekibin başında Fethi Bey (Okyar) varmış.

Selanik’te sürgünde 3 yılı aşkın bir süre kalırken “Allatini” Konağında kalmış, bu yapı halen ayakta olup Yunan Devleti tarafından kullanılıyormuş.

Tahttan ayrıldıktan sonra yapılan incelemeler, araştırmalarda Padişah’ın sarayda büyük miktarda nakit ve mücevher bulundurduğu, yabancı bankalarda nakit ve tahvil, hisse senedine sahip olduğu tespit edilmiş. Bunların büyük kısmı tekrar devlete kazandırılmış. Buna rağmen saray harcamalarından kalan borcu ödemeye yetmemiş.

İmparatorluğun dağılma sürecini fark eden ve kurtuluşu Halifelik ve Panislamizm ‘de gören padişah gerici kısma hep yakın durmuş.

Daha bir çok ayrıntılı ve akıcı bilginin bulunduğu bu kitabı tarih severlere ve bugünü daha iyi anlamak isteyen okuyuculara tavsiye ediyorum.